مقایسه اثر آنتی‌اکسیدانی مس و ویتامین‌های E و C در پیشگیری از مسمومیت با مولیبدن در خرگوش

چکیده زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو به عنوان یک عدم تعادل بین احیاء کننده‌ها و اکسید کننده‌ها در سطح سلولی یا فردی تعریف می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه اثر آنتی‌اکسیدانی مس و ویتامین‌های EوC در پیشگیری از مسمومیت با مولیبدن در خرگوش بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 25 سر خرگوش بالغ به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول یا گروه کنترل که هیچ دارویی دریافت نمی کرد. گروه دوم روزانه تا ظهور علایم مسمومیت 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم مولیبدات سدیم خوراکی، گروه سوم 4 میلی‌گرم بر کیلوگرم سولفات مس را به صورت خوراکی به همراه مولیبدات سدیم، گروه چهارم 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم ویتامین E خوراکی را به همراه مولیبدات سدیم و گروه پنجم 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم ویتامین C خوراکی را به همراه مولیبدات سدیم دریافت کردند. بررسی استرس اکسیداتیو و سطح دفاع آنتی‌اکسیدانی با استفاده از پارامترهای ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام، مالون دی آلدئید و سرولوپلاسمین در سرم خرگوش‌ها پس از 35 روز انجام شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مولیبدنوم موجب آلوپسی و دپیگمانتاسیون شده و به عنوان یک فاکتور استرس سطح مالون دی آلدئید را افزایش داد. به طوری که مقدار مالون دی آلدئید از 285/1 در گروه کنترل به 849/1 میکرومولار در لیتر در گروه مولیبدنوم افزایش معنی داری یافت، ولی این شاخص در گروه‌هایی که ویتامینE و C دریافت کرده بودند کاهش معنی‌داری پیدا کرد و به ترتیب به 375/0 و 426/0 میکرومول در لیتر رسید. با این وجود ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام در هیچ یک از گروه ها تغییری نسبت به گروه کنترل نشان نداد. نتیجه‌گیری: استرس اکسیداتیو در پاتوژنز مسمومیت با مولیبدن دخالت دارد و عوامل آنتی‌اکسیدان ویتامین‌های EوC می‌توانند از اثرات توکسیک آن بکاهند.